Om een boodschap over te brengen op een manier die bijblijft, moeten we deze vaak tot de kern herleiden, maar wat is dat nu juist?
Hebt u ooit moeite gehad om een definitie van iets te geven, wanneer u heel goed weet wat het is? Kunt u de volledige definitie opzeggen van… iets?
Als het antwoord ‘ja’ is, hebt u die definitie waarschijnlijk onlangs opgezocht of moest u deze op school uit het hoofd leren. (Of u bent een nerd.)
Definities blijven niet in ons hoofd hangen omdat ze alle mogelijke kenmerken, gebruiken en betekenissen moeten afbakenen en alle dubbelzinnigheden en leemtes moeten wegnemen, waardoor ze lang en stuntelig zijn — een beetje zoals juridische teksten.
In het dagelijks leven gaan we af op context om dergelijke dubbelzinnigheden weg te nemen en voegen we alleen definities toe wanneer dit nodig is. Context is de rest van onze zin maar ook culturele raakvlakken, gemeenschappelijke ervaring, de setting van het gesprek, gelaatsuitdrukkingen, gebaren, enz.
U zult bijvoorbeeld alleen verwijzen naar een bepaalde appelsoort als u een specifieke soort nodig hebt voor een recept. Als u het hebt over een appel van een boom plukken als deel van een verhaal, zult u deze gewoon een appel noemen.
Niet eenvoudig, vereenvoudigd
Wanneer we informatie willen delen over complexe, technische onderwerpen, bijvoorbeeld in een video of een artikel, is er mogelijk minder context beschikbaar voor de persoon aan de ontvangende kant dan in een informeel gesprek. Echter, het bombarderen van de kijker/lezer met definities zal hun begrip waarschijnlijk niet verbeteren en hen nog minder helpen zich er iets van te herinneren.
Communiceren over onderwerpen die hun eigen vaktaal hebben, heeft zijn eigen specifieke uitdagingen. Jargon is een vorm van context die alleen beschikbaar is voor een kleine groep experts.
De sleutel tot het vinden van het juiste evenwicht is hier de subtiele kunst van vereenvoudiging. Beelden zijn vaak een gemakkelijke en aantrekkelijke manier om dit te bereiken.
Complexiteit wegscheren
Volgens de theorie Ockhams Scheermes moet men bij het maken van voorspellingen altijd de hypothese kiezen die de minste aannames vereist.
Of om het ronduit te zeggen: de eenvoudigste oplossing is waarschijnlijk de juiste.
(Dat is ook de versie van de theorie die we waarschijnlijk zullen onthouden).
In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat als iemand zich beroept op een complexe keten van gebeurtenissen of vreemde inmenging om te verklaren waarom hij/zij te laat is voor een vergadering, Ockhams Scheermes een pragmatische manier is om deze verklaringen als zeer onwaarschijnlijk uit te sluiten.
De methode is getest voor economische voorspellingen: hoe eenvoudiger de voorspellingsmethode, hoe nauwkeuriger deze voorspellingen statistisch gezien zijn.
Twee stappen naar blijvende kracht
Laten we deze methode toepassen op communicatie over technische onderwerpen. We zullen niet de overhaaste conclusie trekken dat alles wat complex klinkt fout is, maar laten we denken aan het bekende citaat dat vaak aan Albert Einstein wordt toegeschreven: “Als u het niet eenvoudig kunt uitleggen, begrijpt u het niet goed genoeg.”
Lagen van complexiteit kunnen worden verwijderd door te controleren wat er gebeurt als we ze weghalen.
Eenvoud is wat helpt om de boodschap te begrijpen en dus in zich op te nemen. Emoties zorgen ervoor dat de boodschap bijblijft.
Combineer deze twee elementen en u zult begrijpen waarom u geen definitie van twee zinnen van een basisbegrip kunt onthouden maar u wellicht wel meerdere sprookjes van Grimm van buiten kent.
