Het vergt veel oefening om vaardigheden te verwerven en nieuwe kennis onder de knie te krijgen. Volg ons deskundig advies om dit proces sneller, soepeler en lonender te maken door uw leervaardigheden te verbeteren.
Leren speelt en essentiële rol in onze persoonlijke ontwikkeling, of dat nu het ontdekken van aquareltechnieken op een zondag betreft of het aanleren van de basisprincipes van nieuwe software op het werk.
Onze drukke omgevingen, schema’s en talrijke ambities maken het volwassenen des te moeilijker om te leren. Hoe kunnen we een omgeving creëren die bevorderlijk is voor leren? Hoe zorgen we ervoor dat we nieuwe kennis op de lange termijn behouden?
Het antwoord is eenvoudig: we moeten de kunst van het leren onder de knie krijgen.
Om onze leervaardigheden te ontwikkelen, moeten we de belangrijkste aanstuurder ervan begrijpen – onze hersenen.
Dit complexe en fascinerende orgaan heeft de wetenschappelijke wereld al lange tijd verbaasd, vooral vanwege het vermogen om ons te laten evolueren en verbeteren door oefening.
Maak je geen zorgen, hier hoef je geen gewichten te heffen of push-ups te doen. In plaats daarvan zullen we ons richten op eenvoudige maar effectieve technieken voor succesvol leren. Laten we de werking van onze hersenen ontdekken om het maximale te halen uit hun geweldige potentieel.
Contents
I. Het potentieel van onze hersenen
Het begrijpen van hoe de hersenen functioneren is de sleutel tot succesvol leren.
Neuroplasticiteit
Vijfentwintig jaar geleden was de wetenschappelijke wereld het erover eens dat onze hersenen na een bepaalde leeftijd niet langer veranderden. Zodra ze volgroeid waren, hielden ze op met leren. Dankzij de neurowetenschap weten we nu dat dit niet waar is: onze hersenen veranderen voortdurend.
Deze voortdurende evolutie wordt neuroplasticiteit genoemd.
Neuroplasticiteit wordt ondersteund door het enorme werk van onze neuronen. Onze hersenen bevatten ongeveer 86 milijard neuronen, wat ongeveer overeenkomt met het aantal korrels in een zandbak. Neuronen zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van informatie door verbindingen tussen hen te creëren.
Neuronen: de bouwstenen van kennis
Het aanleren van een nieuwe vaardigheid off het onthouden van informatie zet een fysieke transformatie in onze hersenen in gang. Een beter begrip van deze transformatie stelt ons in staat om het proces te optimaliseren – om sneller te leren en te onthouden wat we hebben geleerd.
Neurale verbindingen
Hoe behoudt onze hersenen nieuwe informatie? Door elektrische signalen tussen neuronen over te dragen. Dit proces wordt de creatie van nieuwe neurale verbindingen genoemd.
Netwerken van neuronen
Onze neuronen zijn gevangen in ontelbare onderlinge verbindingen. Dus telkens wanneer twee neuronen worden geactiveerd om verbinding te maken, creëren we in feite neurale netwerken die met elkaar in verbinding staan.
De metafoor van het bos
Klinkt dit ingewikkeld? Eigenlijk niet. Laten we ons voorstellen dat onze hersenen een bos zijn: de verbindingen tussen de neuronen zijn paden dwars door dit bos. In deze metafoor betekent het creëren van neurale verbindingen door leren het aanleggen van nieuwe paden in het bos. Je kunt leren zien als het onderhouden van je bos, ervoor zorgen dat de paden toegankelijk zijn en degenen die te gevaarlijk zijn of nergens naartoe leiden afsluiten.
We hebben het grote leerpoentieel van onze hersenen gezien. Nu is het tijd om te verkennen hoe we onze capaciteit om informatie te behouden kunnen maximaliseren en zo onze leervaardigherden kunnen ontwikkelen.
II. Verbetering van het geheugen
Het hebben van buitengewone hersenkracht is goed. Het gebruiken is beter. Dus hoe kun je je geheugen trainen om kennis te mobiliseren wanneer dat nodig is en het succes van leren te vergroten?
Het belang van herhaling
Minder vergeten
Laten we teruggaan naar ons bos. Aan het begin van een leerproces zijn de nieuwe paden die we hebben aangelegd nauwelijks zichtbaar. Nu kunnen ze ofwel dieper en zichtbaarder worden, ofwel weer verdwijnen.
Hoe meer een pad wordt gebruikt, hoe dieper het wordt, hoe zichtbaarder het is, en hoe waarschijnlijker het is dat het opnieuw wordt bewandeld. Dit gebeurt wanneer het leren wordt versterkt.
Daarentegen verdwijnt een pad des te meer als het minder wordt gebruikt. Wanneer een pad volledig is verdwenen, zijn we vergeten wat we hebben geleerd.
Met andere woorden, herhaling verdiept de geheugensporen en maakt het daardoor minder waarschijnlijk dat we nieuw verworven informatie vergeten.
De hersenbelasting verminderen
Het herhalen van een taak stelt ons in staat de bijbehorende vaardigheid te beheersen en geleidelijk de inspanning die nodig is om deze uit te voeren te verminderen. Dit proces noemen we het verminderen van de hersenbelasting.
Als een oefening niet regelmatig wordt herhaald, kan de taak ingewikkeld lijken en meer inspanning vereisen. We spreken van hersenoverbelasting wanneer onze hersenen niet langer in staat zijn de ontvangen informatie te verwerken vanwege de benodigde inspanning.
Door neurale verbindingen te verbeteren, kan herhaling ons helpen hersenoverbelasting te voorkomen.
Het spreiden van neurale activatie
Herhaling is belangrijk – maar de manier waarop telt ook.
Wanneer de hersenbelasting die nodig is om een taak uit te voeren afneemt, is dit een teken dat de neurale verbindingen woorden versterkt. Maar wees voorzichtig: een taak te vaak herhalen kan ertoe leiden dat we de handeling zo eenvoudig vinden dat onze hersenen geen extra inspanning meer hoeven te leveren om deze uit te voeren: we lopen het risico geestelijk af te schakelen. Dit is wat we habituatie noemen.
Het is daarom essentieel om de juiste frequentie van herhaling te vinden om leervorderingen te boeken en tegelijkertijd hersenoverbelasing te vermijden.
Hoe kunnen we er dan voor zorgen dat herhaalde activitatie niet leidt tot hersenoverbelasting of habituatie?
Het antwoord is eenvoudig: we moeten neurale activaties in de tijd verspreiden. Hierdoor kunt u het juiste niveau van hersenactiviteit gedurende het hele leerproces behouden en uw hersenen de tijd geven om de neurale transformatie te registeren.
Praktische tips
Hier zijn enkele tips om de principes van herhaalde en gespreide activatie in de praktijk toe te passen:
- Plan meerdere momenten van activatie – met andere woorden, meerdere leersessies.
- Train vaker, maar voor een kortere tijd.
- Blijf trainen nadat je je leergoal hebt bereikt om de reeds gecreëerde neurale verbindingen te versterken.
- Verhoog geleidelijk het interval tussen trainingsperiodes.
- Wissel leersessies over verschillende onderwerpen met elkaar af.
III. Het terughalen en gebruiken van de juiste informatie
De vraag op dit punt is: Hoe kunnen we er zeker van zijn dat we ons leergoal hebben bereikt? De beste manier om daar achter te komen, is controleren of we in staat zijn om de eerder gecreëerde en versterkte verbindingen, dat wil zeggen de gememoriseerde informatie, op te roepen en indien nodig te corrigeren zodat we ze kunnen gebruiken.
Laten we eens nader bekijken wat dit in de praktijk betekent.
Kennis terughalen uit het geheugen
Om eerder gecreëerde en versterkte verbindingen op te roepen, moeten we in ons geheugen duiken en de betreffende neuronen activeren. Het begrip “informatie oproepen” vangt dit idee.
Je kennis testen is een uitstekende manier om dit te doen.
Praktische tip: Je kunt oefenen met het oproepen van informatie die in je geheugen is opgeslagen door een onderwerp aan jezelf of anderen uit te leggen. Het mondeling of schriftelijk ontwikkelen van een onderwerp zal van je vereisen dat je nieuw verworven concepten met duidelijkheid gebruikt en ze verbindt met oudere kennis om een samenhangende uitleg te geven.
En als de gememoriseerde informatie fouten bevat? Hier komt feedback om de hoek kijken.
Controleer je kennis met feedback
Wat is feedback?
Laten we weer teruggaan naar ons bos. Als de kennis die we hebben opgedaan ons naar de juiste plek leidt, willen we dat pad markeren om het zichtbaarder te maken. Aan de andere kant, als het ons in de verkeerde richting leidt, willen we de koers corrigeren.
Hier komt feedback om de hoek kijken, dat wil zeggen een informatielus waarmee de hersenen de gecodeerde neurale verbindingen kunnen versterken of aanpassen zodat ze naar de gewenste bestemming leiden.
Positief of negatief?
Er zijn twee soorten feedback: positieve feedback, die optreedt wanneer we slagen in een oefening, en negatieve feedback wanneer we een fout maken.
Positieve feedback activeert het beloningsmechanisme van de hersenen, wat op zijn beurt ons aanmoedigt om n de toekomst dezelfde reactie te herhalen. Negatieve feedback activeert het foutcorrectiemechanisme, dat de hersenen aanmoedigt om dezelfde voorspelling niet opnieuw te gebruiken.
Beide zijn essentieel voor succesvol leren en hebben aanvullende rollen. Daarom moeten negatieve feedback en positieve feedback in evenwicht zijn.
Praktisch advies
- Geef zoveel mogelijk feedback.
- Richt je op directe feedback.
- Richt je op uitgebreide feedback.
- Richt je op geplande feedback.
- Negatieve feedback is essentieel, vooral in de vroege stadia van het leren.
- Negatieve feedback heeft een grotere invloed op het terughalen dan positieve feedback.
- Volwassen hersenen zijn gevoeliger voor negatieve feedback dan kinderhersenen.
- Positieve feedback heeft een grotere impact op motivatie dan negatieve feedback.
Nu heb je alle sleutels in handen om je leerpotentieel te ontsluiten! Wil je aan de slag?
Toegang krijgen tot onze gratis interactieve cursus en ontwikkel je leervaardigheden
